Şeftali, değişik iklim koşullarına en çok uyum sağlayabilen meyvelerden biridir. Bu durum, bu türün dünya genelinde geniş ölçüde yayılmasında önemli bir etki yaratmıştır. Şeftali, erken çiçek açan bir tür olduğundan ilkbaharın donlu geçmesi, şeftali yetiştiriciliğini kısıtlayan önemli faktörlerden biridir. Türkiye, şeftali ve nektarin üretimi açısından 547.215 ton ile dünya sıralamasında 7. sırada bulunmaktadır.

Şeftali, kumlu, tınlı, milli, çakıllı ve hızlı ısınan alüvyal topraklarda iyi sonuç verir. Toprak pH'ı 6-7 arasında olmalı ve yüzeye yakın ana kaya bulunmamalıdır. Etkin kireç oranı %12'yi geçmemelidir. Şeftali, kireç oranı yüksek topraklarda kalsiyumun demir alımını engellemesi nedeniyle demir eksikliği klorozu yaşayabilir. Şeftali, ılıman iklim meyvesidir ve kış mevsiminde dinlenmeye girer, yapraklarını döker. Kuvvetli kış soğukları, düşük yaz sıcaklıkları ve ilkbahar donları şeftalinin ekonomik olarak yetiştirilmesini önleyen iklim faktörleridir. İlkbaharın geç donları, şeftali yetiştiriciliğinde daha önemlidir. Çiçek tomurcukları kış aylarında soğuklara karşı dayanıklıdır, ancak tomurcukların uyanması, çiçeklerin açılması ve küçük meyvelerin oluşmasıyla donlara karşı hassasiyet artar. Çiçeklenme sırasında havaların soğuması, özellikle sıcaklığın 5°C'nin altına düşmesi ve yağışlar, tozlayıcı böceklerin faaliyetlerini engeller. Çiçeklenme dönemi uzar ve meyve verimi azalır. Çiçeklenme sonrasında meydana gelecek yağışlar ve yüksek hava nemi, külleme, kızıl leke ve klyok gibi mantar hastalıklarının artmasına sebep olur.

Şeftali bahçesi kurulacak arazinin toprak yapısı, şeftalinin isteklerine uyumlu olmalıdır. Kireçli, ağır, killi, çok nemli ve çok soğuk arazilerde şeftali yetiştirilemez. Bu tür topraklar, çeşitli sıkıntılar yaratır ve ekonomik olmaz. Şeftali, suyu seven bir meyve türü olduğu için arazide yeterli bir su kaynağı bulunmalıdır. Bahçe yeri seçiminde iklim şartları da göz önüne alınmalıdır. Erken çiçeklenen bir tür olduğu için özellikle ilkbahar erken donlarının görüldüğü bölgeler dikkatle değerlendirilmelidir. Aşırı soğuk ve rüzgârlı bölgeler tercih edilmemelidir. Şeftali bahçesi kurulacak arazide daha önce uzun yıllar bitkiler yetiştirilmişse, bunların kökleri ve parçaları araziden iyice temizlenmelidir. Daha önce yetiştirilmiş uzun yıllar bitkiler nedeniyle arazide toprak yorgunluğu olabilmektedir. Bu sebeple temizlenen arazide 2-3 yıl kadar farklı tarla bitkilerinin yetiştirilmesi uygun olur. Eğer arazide daha önce şeftali ağaçları yetiştirilmişse, toprağı dinlendirme işlemi kesinlikle yapılmalıdır. Zaman kaybetmek istenmiyorsa, şeftali fidanları daha önce sökülen ağaçların yerlerine değil, bunların ara boşluklarına dikilmelidir.

Dikimden önceki yaz ve sonbahar aylarında bahçe arazisi dikim için hazırlanır. Toprak önce derin olarak sürülür. Gerektiğinde ikinci bir sürüm yapılır. Dikimden önce sonbaharda bir toprak tahlili yaptırılması, eksik görülen besin elementlerinin desteklenmesi için bir temel gübrelemenin yapılması tavsiye edilir. Gübrelemeden sonra, verilen gübrelerin toprağa gömülmesi için toprağın yeniden sürülmesi, diskaro ya da tırmıkla toprak yüzeyinin düzeltilmesi gerekir. Çeşit seçimi, pazarda tutulan ve yüksek fiyatla satılan çeşitler olmalıdır. Arazi büyükse, bahçeye farklı zamanlarda olgunlaşan birden çok tür dikilebilir. Çeşit seçiminde bölgedeki denetim kuruluşlarından destek alınmalıdır.

Şeftali bahçeleri genellikle bir yaşındaki aşılı fidanlarla kurulur. Fidanların yaşı ya da gelişim kuvveti arttıkça, dikimden sonra tutma oranı azalır. Şeftali fidanları, dikim sırasında uygun aralıklarla dikilmelidir. Dikim aralıkları, kullanılan anaç ve çeşitlere göre değişiklik gösterebilir. Genel olarak, 5x5 metre aralıklarla dikim yapılır. Dikim sırasında fidanların kökleri iyice açılmalı ve toprağa tam temas etmesi sağlanmalıdır. Dikimden sonra fidanların can suyu verilmelidir. İlk yıllarda düzenli sulama, gübreleme ve budama işlemleri, fidanların sağlıklı bir şekilde büyümesini sağlar.

Şeftali ağaçlarının verimli ve sağlıklı olması için düzenli bakım ve budama gereklidir. Budama işlemi genellikle kış aylarında yapılır. Budama, ağacın şekillendirilmesi, hava ve ışık geçirgenliğinin artırılması, hastalıklı ve kuru dalların temizlenmesi amacıyla yapılır. Ayrıca, meyve yükünü dengede tutmak için seyreltme budaması da yapılır. Düzenli sulama, gübreleme ve zararlılarla mücadele, şeftali ağaçlarının verimini artırır.

Şeftali meyveleri, olgunlaşma dönemine göre farklı zamanlarda hasat edilir. Meyvelerin tam olgunlaştığı dönemde hasat edilmesi, kaliteyi artırır. Hasat edilen şeftaliler, dikkatli bir şekilde toplanmalı ve taşınmalıdır. Depolama sırasında, meyvelerin ezilmemesi ve çürümemesi için uygun koşullar sağlanmalıdır. Şeftaliler genellikle soğuk hava depolarında saklanır.

Şeftali yetiştiriciliği, doğru toprak, iklim ve bakım koşulları sağlandığında oldukça karlı bir tarım faaliyetidir. Şeftali ağaçlarının düzenli bakımı, budaması ve zararlılardan korunması, verimi ve kaliteyi artırır. Hasat ve depolama işlemlerinin dikkatli yapılması, ürünün pazar değerini yükseltir. Şeftali yetiştiriciliği, uygun şartlar altında sürdürüldüğünde, üreticilere önemli gelir kaynakları sağlar.